Chyba już ochłonęliśmy po emocjach pierwszego odcinka nowej edycji, czas więc na garść osobistych przemyśleń i wrażeń. Zdaję sobie sprawę, że trochę śmieszne byłoby pisanie o jedzeniu bez faktycznego jedzenia jedzenia, w związku z tym skupię się raczej na telewizyjnych osobowościach uczestników, tematach konkurencji, groźnych lub bolesnych grymasach jurorów i zawirowaniach scenariuszowych.
Pierwsze takie, podyktowane zapewne wymogami scenariusza, słowne tsunami pojawia się już w pierwszych ekranowych chwilach okrojonego o szefa Amaro jury, które co edycję w losowych momentach programu wypowiada nieśmiertelny zwrot o wyższości poziomu uczestników z obecnego sezonu, nad poziomem prezentowanym w poprzednich edycjach. Hmmm… Ciekawe co na to wiecznie na topie Martin Gimenez Castro, Przemek Błaszczyk z rekomendacją do pozazdroszczenia od Slow Food Polska czy tabuny innych, znanych z poprzednich edycji osobowości, które rozbijają się po prestiżowych, światowych stażach i trzęsą obecnie polskim gastro światem.
www.facebook.com/TopChefPolska
Nie ma co się jednak zbytnio wyzłośliwiać, bo oto w top chefowej kuchni rozniecony został „pierwszy ogień”, konkurencja inicjacyjna. Wraz z nią nadszedł błyskawiczny kurs pokrywania nerwów grubą zbroją ze stali oraz rysowania w głowie mapy po studyjnej kuchni i spiżarni.
Aby umożliwić widzom lepsze poznanie dzielnych szefów i podarować każdemu z nich odrobinę antenowego czasu, podzielono ich na dwie drużyny. Temat: Smaki dzieciństwa. Czas realizacji: 50 minut. Punktacja: 2-3 punkty niebo drugiego odcinka, 0-1 punkt piekło dogrywki.
www.facebook.com/TopChefPolska Dania przygotowane przez grupę I
Niektórzy szefowie postanowili odczarować koszmary lat szczenięcych, np. kasze i śledzie, inni odwołali się do sielskich wspomnień serwowanych przez rodziców dań, pojawiły się naleśniki, zaskakująco spore stadko leniwych, ale to akurat mój koszmar z dzieciństwa, obok stołówkowych obleśnych makaronów ze śmietaną, cukrem i owocową breją, ratuneczku! Z koszmarnych wspomnień wyciągnął mnie apetycznie podany barszczyk z buraczanym tagliatelle Joanny Morzy, podbijająca serca jury i wyobraźnię mych ślinianek szpajza (śląski deser na bazie jajek kurzych) Rafała Grzegorzka czy zaskakująca jajecznica Michała Seferyńskiego. Hej Michale, błagamy o instruktażowy film!
Błagam również o zmianę ścieżki dźwiękowej, wyjątkowo nieznośnej w tej edycji, brzmi zupełnie jakby kościelny organista zainspirował się teleturniejem „Jaka to melodia?”. Proszę, bardzo bardzo proszę o zmianę, bo uszy strajkują.
www.facebook.com/TopChefPolska Dania przygotowane przez grupę II
Ostatecznie po szaleństwach i niespodziankach degustacji, do dogrywki trafiły naleśniki Moniki Gwiazdy, pęczak Artura Michalaka i cytrynowe, dyskotekowe leniwe Pawła Grossa. Spodziewaliśmy się groźnych min, pokrzykiwania, rzucania talerzami i wyrzucania z kuchni, ale… ojej nie ten program, zamiast tego szef Amaro ukazał do zakochania łagodne oblicze i zaprosił swych nieszczęsnych gości na zupową imprezę z pomidorowym, intrygującym consomme. Chyba sam Panoramiks maczał palce w jej przygotowaniu, bo zadziałała na całą trójkę skazanych tak motywująco, że przez 40 minut uwarzyli na naturalnych, owocowych sokach absolutnie szałowe zupy. Wydawało się, że pożegnamy się z Arturem Michalakiem, który ryzykownie skopiował przepis szefa Amaro, jednak musiał zrobić to tak umiejętnie, że żadne noże nie zostały wczoraj spakowane.
Czyż rozwiązanie to nie wpisuje się idealnie w hasła o wyższości tej edycji nad poprzednimi? A może ulitowano się nad zestresowanymi szefami kuchni, obawiającymi się, by nie odpaść już w pierwszym odcinku? A może rzeczywiście wszyscy spisali się na medal z pochwał guru polskiej gastronomii? Jak myślicie?
My czekamy niecierpliwie na kolejny odcinek Top Chefa, zaintrygowali nas szefowie nowej edycji i zastanawiamy się, jak będą sobie radzić w kolejnych etapach show. Na razie sprawiedliwie kibicujemy wszystkim, a wy?
Materiały zdjęciowe pochodzą z oficjalnego fanpejdża programu TOP CHEF Polska na Facebooku:
https://www.facebook.com/TopChefPolska/